donderdag 28 januari 2016

En ook een stoere jumpsuit




Het leek me wel leuk om met de stof waarmee ik deze leather sweater voor Niels maakte, ook iets voor zijn broertje te naaien. Ik dacht meteen aan de jumpsuit van Kiind; ik wilde wel eens kijken of je die ook in sweaterstof kon maken. 

Op een naaidate met dezelfde vriendin met wie ik ook deze rok naaide, zette ik de schaar in de stof om er een maat 80 uit te knippen. Toen bleek echter dat ik net tekort kwam; ik knipte de broekspijpjes korter, en maakte de boorden wat langer, met eigenlijk een heel tof resultaat. Een volgende keer maak ik de mouwboorden ook wat langer. Hoera voor net te weinig stof!


Ik was erg blij met het resultaat. Sweaterstof kan zeker ook dienen voor dit patroon. Maar die verdomde kamsnaps! Telkens weer sprong er eentje los, hoe hard en hoe vaak ik er ook kracht op zette (of op liet zetten) met de kamsnapstang. Heel frustrerend. Want Kasper was beginnen te kruipen en dan is zo'n pakje het ideale kledingstuk. Door het ongeluk heeft het even geduurd vooraleer ik iets anders heb geprobeerd, maar deze week is het er eindelijk van gekomen om er andere drukknopen op te zetten (zo van die drukkertjes als rompertjes ook hebben). Ze lijken vaster te zitten, hopelijk is dat ook echt zo. 




Wat ik nog meer hoop, is dat de jumpsuit nog past, maar de foto's bewijzen wel dat hij er al plezier van gehad heeft. Sowieso staat er nog een jumpsuit op de planning.




Patroon: jumpsuit van Kiind
Stof: coupon sweaterstof van bij Cas & Nina

Follow on Bloglovin

donderdag 21 januari 2016

Een skulls sweater

Stoffen worden bij mij zelden meteen verwerkt, ondanks de grootse plannen die ik steeds heb. Deze keer was het anders: op vrijdagavond gekocht op een stoffenparty van Cas & Nina bij een vriendin, en op zaterdagochtend zette ik er al de schaar in. Dat betekent inderdaad dat de stof niet voorgewassen werd. Maar aangezien een maat 116 van de overbekende leather sweater nog wat groot bleek, was dat niet zo heel erg. Met groot bedoel ik dan eigenlijk te breed, want de lengte van het lijf en de armen waren wel oké. Mijn oudste groeit vooral in de lengte, in de breedte wordt ie eerder slanker. 


De stof is een grijze sweaterstof met doodskoppen die heerlijk zacht van binnen is. De schouderstukjes zijn restjes van een oude trui. De boorden zijn van zwarte boordband, maar van een kwaliteit die me nogal tegenvalt omdat die veel te veel rekt. Door het intensieve dragen van de trui zijn de boorden dan ook wat uitgelebberd. Ach ja, ik trek me er maar aan op dat de trui veel gedragen wordt, de volgende keer gebruik ik een andere boordband.




Bovenstaande foto's maakte ik tijdens een weekendje glampen bij de boer op Stolkse Weide. We sliepen in een zeer luxueuze tent die van alle gemakken voorzien was, als daar zijn een keukentje met stromend water, een douche met stromend water, een wc, normale bedden met warme donsdekens, elektriciteit én kachels. Een heel tof cadeau dat we kregen voor de geboorte van Kasper. We gingen eind september en zoals je kunt zien was er nog zon. Niels heeft toen z'n hartje opgehaald met in het hooi spelen, de boer helpen met de koeien melken, ijs maken, buiten spelen. Dit weekend was een toffe ervaring maar ik ben er nog niet uit of het gewone kamperen aan mij besteed is.

Twee foto's van de trui op model kan ik laten zien, maar ze zijn ongemerkt genomen want meneer had - voor de verandering - geen zin om te poseren.




Patroon: Leather Sweater van La Maison Victor
Stof: coupon sweaterstof van bij Cas & Nina

Follow on Bloglovin

donderdag 14 januari 2016

De legging zonder maat

Wij zijn druk bezig met ons huis verkoopklaar te maken. Daarom ruimde ik gisteren een hele stapel kleertjes op die te klein zijn. Als een kledingstuk niet meer paste, legde ik dat op de trap naar zolder waar het dan op een berg belandde die ik wel eens zou uitsorteren per maat in een doos als het zo ver was. De spreekwoordelijke stok achter de deur van de verkoop deed me dus de daad bij het woord voegen. Gelukkig viel het werk nog wel mee: het ging om de maatjes 56, 62-68 en 98-104. De andere maten had ik blijkbaar allemaal al uitgesorteerd. En aangezien groeien in sprongen gaat en dus ook de kleertjes in maatgewijs naar de zolder verhuisden, lag alles niet kriskras door elkaar. De zolder ziet er weer veel netter uit (al blijft het wel een zolderkamer waar ook redelijk wat dingen staan die we nu niet nodig hebben maar later (misschien) wel, als daar zijn de autostoel voor als Kasper uit de maxicosi gegroeid is of de wieg waar hij niet meer in past). 

Bij het opruimen kwam ik deze babylegging tegen waarvan ik bij het zoeken naar foto's van naaisels waarover ik nog niet blogde (maar die dat wel waard zijn) ook foto's gevonden had die me deden beseffen dat dit allerschattigste broekje m'n blog nog niet gehaald had. Bij deze dus.



Het is volgens het ondertussen alombekende patroon van Emma en Mona.
Stof is van Halsoverkop en kocht ik op de LMV DIY Fashion Fair bij de stand van Het Stoffenhuis. (Ik maakte er trouwens ook deze allerschattigste jumpsuit mee.)

Aan één kant loopt het motief nagenoeg door, maar dat is puur toeval. Jammer genoeg was dat aan de achterkant.


Bij de boordjes zorgde ik er wel voor dat de stierenkoppen (of is het een ander dier?) op hun kop zaten, alleen ging ik bij één pijpje de mist in. Ach ja, dat is de charme van handgemaakt, denk ik dan maar.


Voor mijn archief noteer ik hier ook nog even dat het om een maatje 62 gaat. Dat had ik nergens aangeduid, dus nam ik er net even het patroon bij en legde het broekje erop. Ik twijfelde tussen 62 en 68, en het is dus een 62. Ik kwam er zo trouwens achter dat het patroon maar gaat tot maat 80. Dzju, dus geen babyleggings volgens dit patroon voor Kasper meer!
Het is maar dat ik de maat van deze stierenlegging nog weet, mocht die nog eens van pas komen. We zijn er hier namelijk nog niet uit of we het bij twee houden dan wel nog een derde willen. Afwegingen over twee of drie spruiten? Ik lees ze graag.

Ik vind het zelf echt een heel tof broekje, maar blijkbaar heb ik er niet aan gedacht om er een blogwaardige foto op model van te nemen. Dus zullen we het met deze moeten doen (en by the way, als iemand me kan uitleggen hoe ik die foto hier kleiner kan doen verschijnen, hoor ik het graag):

Een foto die is geplaatst door Saskia Vandenbroeck (@saskia_sazul) op

Follow on Bloglovin

donderdag 7 januari 2016

Een babyjasje & enkele voornemens


Mijn eerste blogpost van het nieuwe jaar, dus wensen zijn wel op hun plaats. Ik vind het alleen zo moeilijk om bijzondere wensen neer te schrijven en gewoon "gelukkig nieuwjaar" vind ik dan weer weinig zeggend. Maar als ik er zo over nadenk, dekt dat uiteindelijk toch wel het best de lading: ik wens jullie allemaal toe dat je oprecht gelukkig bent. De invulling daarvan zal voor elk anders zijn, en die mag je dan ook lekker zelf invullen.


Wij hebben het nieuwe jaar alvast ingezet met hele goede vrienden die we omwille van de afstand te weinig zien maar met wie we het altijd zo vertrouwd voelt. In de zomer hebben ze hun eerste kindje gekregen. Wat een schattig ventje! Dit lijkt me een mooi moment om het jasje dat ik voor hem maakte, te laten zien. Dit babyjasje behoeft geen uitleg meer, ik maakte eerder al deze, deze en deze versie. Het is wel de eerste keer dat ik de voering van teddystof maakte en ik ben erg enthousiast over het resultaat.




Ik vind het zo'n tof modelletje dat ik heel blij was toen ik hoorde dat Riet het jasje aan het uitwerken was in meerdere maten en met nog extra opties. Ik heb het nieuwe patroon One to Hug snel aangeschaft omdat ik echt nog wel een versie voor mijn eigen baby wilde maken, nadat hij uit de eerste versie volgens het ondertussen blijkbaar niet meer verkrijgbare Zo Geknipt 1 wat te snel naar mijn zin uitgegroeid was. Maar ik vrees dat het er niet meer van zal komen. De grootste maat is 86 en hij heeft nu al maat 80, en voor een jasje neem ik toch altijd een grotere maat dan de kledingmaat die op dat moment gedragen wordt. "Schiet dan meteen in gang, dan kan hij het nu nog dragen," hoor ik sommigen denken. Maar ik heb eerst nog een aantal selfish sewing projecten op mijn programma staan. Bovendien heeft hij nu twee leuke jasjes die nog wel een tijdje mee zullen gaan. Ik vind het onzin om dan nog voor een derde jasje te zorgen. Te veel kleren is nergens voor nodig.




Dit brengt me trouwens bij enkele van m'n voornemens voor 2016. Ik ga ze hier niet allemaal in het lang en het breed bespreken, maar dit zijn de belangrijkste w.b. het naaien en bloggen:

* Ik wil meer kleren voor mezelf naaien. En zelfs voor mijn man ligt een eerste project op stapel. Dit wil wel zeggen dat ik minder fanatiek in het cadeautjes naaien zal zijn. En eerlijk gezegd, dat voelt goed. Ik wil minder 'snel klaar'-projectjes en meer uitdagingen. En uitdagingen nemen meestal meer tijd in beslag. Ik ben deze week al bezig geweest met het overnemen van patronen, en met het idee dat het niet allemaal meer van rap, rap hoeft, had ik daar zelfs plezier in, terwijl dat tot nu toe niet één van m'n favoriete onderdelen van het naaien was. Wat het resultaat van mijn "uitdagingen" zal zijn, kun je hier volgen. Ik heb alvast een hele grote uitdaging op het programma staan: en dat is de trouwjurk voor een vriendin naaien (gelukkig wordt het geen klassieke jurk).

* Ik wil een vaste regelmaat in het bloggen krijgen, zonder er van te gaan stressen. Ik weet niet of het je al opgevallen is, maar sinds deze blogpost heb ik elke week een bericht geschreven en dat is vlotjes gegaan. Mijn idee is om elke donderdag iets op het wereldwijde web te zwieren. Ik weet wel dat de theorie voor een succesvolle blog minimaal drie berichten per week aanraadt, maar daar heb ik geen tijd voor. Dus doe ik het fijn op mijn manier. Geen vaste dag vastleggen voor mezelf werkt ook niet, heb ik gemerkt. Dan vliegt de tijd aan recordtempo voorbij en zijn er voor ik het weet weer zoveel weken gepasseerd zonder schrijfsels van mezelf. Dus wil ik eens kijken hoe dit bevalt.
(Ik heb getwijfeld om dit puntje uit te schrijven omdat ik al verschillende pogingen om regelmaat in m'n blog te brengen heb ondernomen die telkens na enkele weken stil vielen. Dat ik het uiteindelijk toch gedaan heb, is omdat ik het zie als de spreekwoordelijke schop onder m'n kont die ik gegarandeerd wel eens nodig zal hebben om me aan m'n wekelijkse post te zetten.)



* En dan misschien wel de grootste uitdaging (naast die trouwjurk dan) is mijn voornemen om elke maand een knuffel uit oude jeansstof te naaien, zonder een specifieke bestemmeling in gedachten te hebben. Hier verzamelde ik alvast wat inspiratie en ik heb er zin in. Ik wil zo op het einde van het jaar een collectie(tje) van twaalf knuffels hebben. Ik heb nog geen concreet idee wat ik ermee zal doen: verkopen op een kerstmarkt voor een goed doel of wegschenken aan kansarme kindjes of ... Als iemand een goed doel weet, hoor ik het graag. 



Babyjasje
Stof: buitenstof: Jacks van Monaluna, van bij Cas & Nina - voering: teddystof van de markt
Patroon: Babyjasje van Zo Geknipt 1

Follow on Bloglovin