zondag 31 mei 2015

Twee dekentjes die ik mooier had willen fotograferen (maar wat mij niet lukte)


Een druilerige dag als vandaag is het ideale moment om de twee dekentjes te laten zien die ik voor onze twee boefjes maakte.
Al sinds het eerste dekentje dat ik maakte (in de tijd dat ik nog niet blogde), wilde ik er ook één voor mijn kind(eren) maken. Maar ik zou wachten met dat voor de oudste totdat hij zelf kon aangeven welke stof hij mooi vond. Op die manier zou het nog meer van hem aanvoelen (en het is niet dat hij ondertussen omkwam van de kou want dekentjes genoeg hier in huis). Met de komst van nummer twee in zicht vond ik het wel een goed moment om dat dekentje te maken. Ik hoopte dat hij deze stof net zo leuk zou vinden als ik en dat ik daarmee aan de slag kon gaan, maar dat bleek buiten zijn eigenzinnige ik gerekend. Hij vond die stof niet mooi en dan ga ik hem die ook niet opdringen. Er kwam toch nog een tweede boef aan, (voorlopig) zonder eigen wil, dus die kreeg dan een Retro Rascals dekentje.  




Laat de oudste een stof kiezen, als er eentje met olifanten tussen zit, zal hij daarvoor gaan. Zo ook voor de stof voor zijn deken. En zo kreeg hij zijn olifantendeken.







De deken voor de oudste maakte ik 110cm op 150cm, die voor de jongste 1m op 1m. 
Om toch iets van "assorti" te bekomen gebruikte voor beide dekens dezelfde teddy.

De foto's zijn niet om over naar huis te schrijven. 
Dat komt:
1. Omdat ik ze nam op een druilerige dag niet lang voor de geboorte van nummertje twee. 
2. Omdat ik de fut niet had om ze eerst nog te strijken; ik wilde ze zeker op de foto zetten voor de bevalling
3. Omdat ik niet goed weet hoe ik een dekentje mooi op de foto krijg. Er zijn mensen die dat wel kunnen, ik zie zo'n foto's regelmatig voorbijkomen op blogs. Dus als er hier iemand meeleest die mij tips kan geven: ik hoor (euh, lees) ze graag!


Oh ja, en de jongens liggen prinsheerlijk onder hun dekens, maar daar heb ik dan weer helemaal geen foto's van. Oh boy, nog heel wat te leren!

Stof olifanten: Jungled van Art Gallery Fabrics, van bij Ella & Basiel
Stof ruimte: Retro Rascals van Michael Miller, van bij Iek-shop
Teddystof: van op de markt 


Follow on Bloglovin

dinsdag 26 mei 2015

Een fotografieproject: Synchroonkijken


Vorige week deed ik mee aan Synchroonkijken, een week lang fotograferen samen met andere fotografen, amateur en (semi-)professioneel. Een uniek initiatief van Else Kramer waarbij je gedurende een week elke dag een thema krijgt waar je die dag dan een foto rond maakt en op social media post met de vermelding #synchroonkijken. Alle foto's worden dan gepind op Pinterest. 
's Morgens ontvang je een mailtje met het thema en dan ben je de hele dag op zoek naar foto's die binnen het thema passen waardoor je op een andere manier naar je omgeving gaat kijken. Bij een paar thema's had ik in eerste instantie echt geen idee wat ik ermee aan moest. Dag 2 stond bijvoorbeeld in het teken van stippen: oh, help, waar zou ik die vinden? Maar uiteindelijk zag ik o-v-e-r-a-l stippen.

Iedereen kan meedoen, het maakt niet uit hoe goed je kunt fotograferen, het gaat erom dat je anders gaat kijken. Dit jaar (de derde keer dat synchroonkijken georganiseerd werd) waren er meer dan 3000 aanmeldingen van mensen van over de hele wereld. Else Kramer was er helemaal ondersteboven van, het was heel leuk om haar enthousiasme te lezen. Dat werkte erg aanstekelijk.

Het project sprak me aan omdat de nadruk niet op het technische lag maar wel op het anders kijken. In het verleden heb ik enkele fotografiecursussen gevolgd maar van zodra het erg technisch werd, haakte ik af. Ik heb geen zin én geen tijd om lang bezig te zijn met fotobewerking. Maar ik vind het wel tof om creatieve beelden vast te leggen. Voor mijn blog vind ik het vaak nog moeilijk om creaties mooi in beeld te brengen. Ik zie regelmatig prachtige foto's op andere blogs en dan wil ik dat ook. Heel technisch zal ik nooit worden maar ik geloof wel dat een toffe invalshoek al veel verschil kan maken.
Ik nam me voor om alle foto's met m'n gsm (iPhone 5C) te maken want ik maak daar tegenwoordig meer foto's mee dan met m'n spiegelreflex en ik zie zo vaak mooie foto's gemaakt met gsm's dat ik daar ook mee wilde oefenen.

Heel tof om te doen!  Volgend jaar doe ik zeker weer mee.

Hier een overzicht van de foto's die ik maakte bij de verschillende thema's.

zaterdag 23 mei 2015

Mijn eerste Ole (mét geslaagde fotoshoot!)

Eergisteren de laatste hand gelegd aan mijn eerste Ole, een omkeerbaar vestje van Zonen09, en foto's genomen zonder model, gisteren foto's gemaakt mét model en vandaag er al over bloggen: dat moet een primeur voor me zijn; zo snel ben ik normaal niet. Hoewel ik nog verschillende eerdere projecten heb om te laten zien, ben ik zo enthousiast over de laatste nieuwe kleerkast-aanwinst van de oudste dat ik dit meteen met de hele wereld wil delen.



Het wisselvallige weer van de laatste dagen (weken) maakte een kledingstuk met lange mouwen toch wel noodzakelijk. Als ik de oudste echter met een trui de deur uit laat gaan, doet hij die niet uit als hij het te warm krijgt, met enorme zweetbuien als gevolg. Daarom was er een vestje nodig. En ik wilde het niet kopen, dus kwam ik bij Ole terecht. Deze keer kocht ik de papieren versie van het patroon, want ik had geen zin om de hele puzzel van het digitale patroon aan elkaar te plakken. En ik ga dat vaker doen, want het hele pakketje is echt een streling voor het oog (en het bespaart heel wat werk).

Ik tekende een 110 voor mijn 3,5-jarige. Het was wel even slikken toen ik bij het matenoverzicht zag staan dat dat voor een 5-jarige is. De oudste boef is best groot voor zijn leeftijd, maar zo groot?... Ik tekende er meteen de 1 cm naadwaarde bij, want ik wist dat dit model meer dan één keer gemaakt zou worden.

maandag 18 mei 2015

Geboortekaartje & -cadeautjes


Vooraleer ik weer een lading naaisels het wereldwijde web opgooi, even een blik op het geboorte"kaartje" en de geboortecadeautjes van onze tweede boef.

Voor het kaartje kozen we voor de tweede editie van een krant. Bij de eerste maakten we met de fantastische hulp van deze lieve vriendin de NRC (Niels Reijnders Courant). Waar we dat idee vandaan haalden? Lang voordat ik zwanger was, zelfs voordat er überhaupt sprake van kinderen was, wist ik al dat als ik ooit een kindje zou krijgen het geboortekaartje de voorpagina van een krant moest worden. Zo gezegd, zo gedaan. Het idee kwam van mij, de tekstjes over de peter, de peetoom en ons nieuwe huis schreef mijn man (toen nog vriend) en de vriendin ontwierp de lay-out. 


We kregen veel leuke reacties op deze "krant". Het zou een uitdaging worden om voor een eventuele nummer 2 met iets originelers op de proppen te komen. We hebben er dan ook maar even naar gezocht en uiteindelijk besloten om gewoon opnieuw een voorpagina te maken. Het leek ons leuk om beide voorpagina's dan in te kaderen en naast elkaar op te hangen.

Dezelfde vriendin baseerde zich nu op de lay-out en het lettertype van de Volkskrant en kwam tot dit gewéldige resultaat. Tekstjes (over de peettante en de peter) werden opnieuw geschreven door m'n man (en ik las alles kritisch door en zorgde dat alle details klopten). 
Voor wie de Kasperkrant ontvangen heeft: kijk maar eens welke info je uit de cijfers van de streepjescode kunt halen ;-).


De inkadering moet nog gebeuren, maar hier alvast een blik op de twee "kranten" naast elkaar:

Wat zie ik er op de jongste editie beter ui dan op de eerste!



In Nederland is het de gewoonte om beschuit met muisjes te eten bij een geboorte; suikerbonen kennen ze niet. Maar hey, we zijn niet voor niks een "gemengd" gezin, dus ik wilde de Belgische traditie van iets geven ook in ere houden.

vrijdag 8 mei 2015

Jongensmama maakt babyleggings

Vandaag 6 weken geleden werd onze tweede zoon geboren. Wat zijn we blij met hem!
Ik ben nu officieel een jongensmama. Geen poppen, rokjes of jurkjes bij ons, maar autootjes, superhelden, voetballen, stoeien, "gevechtkussens", riddertenten, brandweermannen, piraten (om maar enkele dingen te noemen). En het blijft een uitdaging om stoere, unieke, praktische jongenskleding te maken. 

Toen ik de kleertjes voor de baby in de kast legde, stelde ik vast dat ik eigenlijk niet veel broekjes voor een pasgeborene had. Het ideale excuus om wat babylegginkjes te maken voor onze nummer 2. Hiervoor gebruikte ik uiteraard het patroon van de babylegging van Emma & Mona. Het stofje maakt dat het een jongens- of meisjesmodel wordt.

De broekjes oogstten leuke reacties in het ziekenhuis bij de verpleegsters. 
Bij een volgende die ik ga maken, ga ik wel proberen om de pijpjes beneden iets breder te maken, want ze zitten wel wat strak (niet té strak, hoor).
Op een broekje met een print vind ik een effen shirtje het mooist, maar het is nog niet zo simpel om effen shirtjes in verschillende kleuren te vinden voor baby's. Geen nood, dan maak ik ze zelf. Ik heb al een patroontje op het oog, nu nog tijd vinden om achter de naaimachine te kruipen.

Wat ben ik blij dat ik nu een model heb dat zich (nog) wel zonder gemor laat fotograferen!



Een volgende keer toch eens een poging wagen om de print te laten doorlopen?



Het truitje heeft papa nog als baby gedragen.

En dit truitje ook.

Patroon: babylegging van Emma & Mona
Stoffen (in volgorde van de foto's):
- Happy Whale van Nosh Organics bij Georgette
- Indianenwereld combi van Lillestof bij Cas & Nina  
- Stars Petrol van Lillestof bij Cas & Nina 



Follow on Bloglovin